Złuda

"W ciągu paru dni życie wydało mi się zupełnie inne, niż sobie dotychczas wyobrażałam. Skomplikowane, a zarazem bardzo proste. Myślałam, że sekrety najbardziej bolesne i najbardziej zazdrośnie strzeżone to właśnie te, które wszyscy w naszym otoczeniu znają. Niemądre tragedie. Niepotrzebne łzy. I takie zaczęło mi się wtedy wydawać życie."

"Gdyby tamtej nocy myślałam - nastąpił koniec świata albo gdyby jedno z nich umarło, ich historia byłaby skończona, piękna i pełna jak zamknięty krąg. Tak zwykle dzieje się w powieściach, w filmach, ale nie w życiu... Po raz pierwszy uświadomiłam sobie, że wszystko ,ma dalszy ciąg, szarzeje, niszczy się jeszcze za życia. Że nasza historia kończy się dopiero ze śmiercią - z rozkładem ciała..."

"Może sens życia dla kobiety polega wyłącznie na tym, że ktoś ją odkryje, spojrzy na nią w taki sposób, że ona sama poczuje się ładna i promienna? Nie na patrzeniu, nie na słuchaniu cudzych słów, lecz na przeżywaniu własnych uczuć i wrażeń, własnych rozpaczy i radości. Własnej złości lub dobroci..."