Patrick Robinson

"Krytyka armii amerykańskiej dochodziła ze strony liberalnych polityków i mediów, ludzi, którzy nie mają pojęcia o walce, naszych szkoleniach i o tym, z jakimi niebezpieczeństwami musimy się mierzyć na froncie. Każdy z naszej szóstki, lecąc do Afganistanu, miał z tyłu głowy natrętną myśl o konieczności przestrzegania Zasad Użycia Siły. Sporządzili je dla nas politycy, zasiadający w wygodnych fotelach gdzieś w Waszyngtonie. Ci faceci są daleko od pola walki - gdzie kula snajpera może roztrzaskać ci łeb, gdzie najmniejszy błąd może cię kosztować życie. Gdzie trzeba zabić wroga, zanim on zabije ciebie."

"Posągi Buddy z Bamiyan zostały zniszczone zgodnie z prawem Szariatu. Tylko Wszechmocny Allach zasługuje na okazywanie czci, nikt inny i nic innego. To stwierdzenie zamyka sprawę, nie? Chwała Allachowi, więc podaj dynamit."

"Jedno wiem na pewno. Gdyby się tak zdarzyło, że nagle w Afganistanie stanąłbym twarzą w twarz z Osama bin Ladenem - człowiekiem, który bez powodu opracował podstępny plan ataku na mój kraj, w wyniku którego 11 września w Nowym Jorku zginęło 1752 niewinnych amerykańskich cywilów, zastrzeliłbym go z zimną krwią. Wtedy wojsko, przynaglane przez rozwścieczone media, pewnie by mnie aresztowało i zostałbym skazany za zabójstwo. I co? I tak bym zastrzelił sukinsyna."