Laura Whitcomb

"- Wystarczy, że zbliżysz się do bram swojego piekła i je popchniesz. - Powiedział wreszcie. - Przebiegnij przez nie, a ja będę czekał po drugiej stronie. (...) - Nie bój się pamiętać - Uśmiechnął się do mnie. - Panno Helen, co pani na to?"

"(...) widzę tysiące skórzanych okładek wiodących niczym drzwi w nieznane światy."

"(...)Jesteś ukrytym wierszem mego serca. Czytam Cię bez przerwy, uczę się ciebie na pamięć w każdej chwili naszej rozłąki."