Henryk Panas

Henryk Panas (ur. 4 stycznia 1912 we Lwowie, zm. 11 września 1985 w Olsztynie) - polski prozaik, dramaturg i publicysta.
W czasie wojny przebył szlak bojowy z ZSRR przez Iran, Irak, Egipt, Włochy do Anglii. Brał udział w bitwie pod Monte Casino.
Na podstawie własnych przeżyć napisał książkę "Jak mi było u Andersa".

Napisał:
Bóg, wilki i ludzie. Opowiadania mazurskie (1960)
Cierpki owoc. Powieść (1962)
Na krawędzi nocy. Powieść (1963)
Chłopiec z karabinem. Powieść (1966, 1969, 1976, 1982)
Grzesznicy. Powieść (1966, 1981)
Zagubieni w lesie. Powieść (1968, 1978, 1985)
Prywatne życie Władysława Jagiełły. Powieść (1969)
Prawo wojny i inne opowiadania (1969)
Według Judasza. Apokryf. Powieść (1973, 1974, 1985)
Na rozstajnych drogach. Powieść (1974)
Krew na śniegu. Powieść (1976, 1987)
Brat Leśnego Diabła. Powieść dla młodzieży (1978, 1983)
Powrót z krainy Tzemil. Powieść (1978)
Sprawy do przemyślenia. Szkice i felietony (1979)
Rozstania. Szkic autobiograficzny (1980)
Porytowe wzgórze. Powieść (1983)
Judasza dziennik intymny. Powieść (1985)
Opowiadanie wybrane (1988)
Jak mi było u Andersa. Wspomnienia (1988)
[edytuj opis]