Douglas Coupland

"Wszyscy moi znajomi albo pożenili się i skapcanieli, albo nie pożenili się i skapcanieli, albo wyjechali, żeby nie skapcanieć. A niektórzy z nich pokupowali sobie domy - co jest równoznaczne przeznaniu się do utraty osobowości. Od razu można domyślić się wielu rzeczy: że jak w klatce trzyma ich praca, której nie cierpią; że ciągle brakuje im szmalu; że co wieczór oglądają wideo; że mają dziesięć kilo nadwagi; że nie dociera do nich nic nowego. To takie przygnębiające. Najgorsze, że ci, co już mają te domy, wcale nie są z nich zadowoleni. A jedyne szczęśliwe chwile zawdzięczają marzeniom o przeróbkach."

"A więc to prawda, że dla własnych rodziców człowiek zawsze ma najwyżej dwanaście lat, choćby nie wiem co robił. Oni naprawdę nie chcą jątrzyć, ale ich uwagi są pozbawione wszelkiej skali i koncentrują się na dziwnych rzeczach. Rozmawiać o życiu prywatnym z własnymi rodzicami to jak przyglądać się pryszczowi na swojej twarzy we wstecznym lusterku samochodu i dochodzić w tych warunkach do wniosku, że to objaw połączenia potówki z rakiem skóry."

"KULT SAMOTNOŚCI: Potrzeba autonoomii za wszelką cenę - zwykle za cenę utaty długorwałych związków międzyludzkich. Jest często konsekwencją nadmiernych wymagań względem innych."