Bret Easton Ellis

Bret Easton Ellis (ur. 7 marca 1964 w Los Angeles) - amerykański pisarz, czołowy przedstawiciel Pokolenia X, zaliczany do grupy autorów debiutujących w latach 80. XX wieku określanych jako Brat Pack.
Ellis urodził się w zamożnej rodzinie w Los Angeles. Studiował w Bennington College w Vermoncie, występującym w wielu jego książkach jako Camden Arts College. W 1985 roku opublikował jako student „Less Than Zero” („Mniej niż zero”, w Polsce znany był tylko film), powieść o zblazowanych bogatych nastolatkach z Los Angeles. Po sukcesie książki przeniósł się do Nowego Jorku. Krytycy pisali, że „Mniej niż zero” jest jak seria teledysków w MTV.

Jego bohaterowie to młodzi, bogaci ludzie ze skłonnością do deprawacji i zabawy. Wiele stworzonych przez niego postaci pojawia się w kilku jego książkach, łącząc je w cykl. Miejscem akcji są Los Angeles i Nowy Jork, przedstawione jako ponure metropolie.

Najgłośniejsza była trzecia jego powieść, „American Psycho”, o supermaterialistycznym nowojorskim yuppie Patricku Batemanie, który wieczorami przeobraża się w seryjnego mordercę kobiet, pełna drastycznych, krwawych i pornograficznych scen (nurt transgresji), przedstawionych beznamiętnym tonem (podobne emocje budzi obecnie powieść Jonathana Littella „Les Bienveillantes”). Po protestach feministek wydawnictwo Simon & Schuster zrezygnowało z publikacji książki (wydanej następnie przez Vintage).
[edytuj opis]

Najwyżej oceniane książki autora

Zobacz wszystkie książki

Najpopularniejsze cytaty z książek autora

American Psycho

"Nic się nie potwierdzało, wyrażenie wielki duchem nie przystawało do niczego, było banałem, czymś w rodzaju kiepskiego żartu. Seks to matematyka. Indywidualność nie wchodzi w grę. Cóż może znaczyć inteligencja? Zdefiniuj rozum. Pragnienie - bez sensu. Intelekt nie jest lekarstwem. Sprawiedliwość umarła. Strach, wyrzuty sumienia, niewinność, współczucie, poczucie winy, strata, porażka, żal - to stany i uczucia, których już nie ma. Myślenie niepotrzebne, świat dzisiaj nie myśli. Zło jest tym, co trwa wiecznie. Bóg nie żyje. Miłości wierzyć nie można. Powierzchnia, powierzchnia, to, co na wierzchu, tylko to się liczy... otóż tak właśnie widziałem cywilizację, kolosa, który tonie..."

Dodał: hania884 Dodano: 26 X 2014 (ponad 9 lat temu)

0 0

American Psycho

"Później moja makabryczna radość zmienia się w płacz, łkam nad sobą, nie znajdując ukojenia w we własnych czynach, szlocham i powtarzam w kółko: Chcę być tylko kochany. Przeklinam ziemię i wszystko, czego mnie nauczono, odrzucam od siebie zasady, rozróżnienia, wybory, moralność, kompromisy, wiedzę, spójność, modlitwę - wszystko to jest błędem i nie służy żadnemu ostatecznemu celowi. Wszystko sprowadza się do jednego stwierdzenia: przystosuj się lub zdychaj."

Dodał: hania884 Dodano: 26 X 2014 (ponad 9 lat temu)

0 0