Adina Irena Blady-Szwajger, po mężu Świdowska (ur. 21 marca 1917 w Warszawie, zm. 19 lutego 1993 w Łodzi) – polska lekarz pediatra żydowskiego pochodzenia, autorka wspomnień o szpitalu im. Bersonów i Baumanów w getcie warszawskim.
Urodziła się w Warszawie. Chodziła do żydowskiego żeńskiego gimnazjum z polskim językiem wykładowym. Po maturze w 1934 rozpoczęła studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W lipcu 1939 wyszła za mąż. Na przełomie lat 1939 i 1940 miała ukończyć studia, jednak wybuch II wojny światowej pokrzyżował te plany.
11 marca 1940 rozpoczęła pracę jako pediatra w szpitalu Dziecięcym Bersonów i Baumanów. Jesienią 1941 została przeniesiona do filii szpitala na Lesznie. Pierwsze wielkie akcje wysiedleńcze przetrwała ukrywając się. 25 stycznia 1943 przeszła na aryjską stronę, gdzie została łączniczką Żydowskiej Organizacji Bojowej i kurierką poleconą przez Marka Edelmana. Organizowała m.in. pomoc w ucieczce z getta, dokumenty, szukała mieszkań, przenosiła broń, roznosiła pieniądze oraz zbierała informacje o obozach pracy dla Komitetu Koordynacyjnego. Pod koniec kwietnia 1943 udało jej się załatwić fałszywe dokumenty na nazwisko Irena Meremińska. Od tego czasu mieszkała z Marią Sawicką przy ulicy Dzielnej, następnie przy Miodowej 24. Latem 1943 i 1944 pomieszkiwała także w Międzylesiu.
Na przełomie 1943 i 1944 pracowała w świetlicy Rady Głównej Opiekuńczej mieszczącej się w klasztorze Salezjanów na Powiślu. Podczas powstania warszawskiego pracowała w szpitalu przy ulicy Miodowej, a następnie na Mokotowskiej. 11 października 1944 ewakuowała się z Warszawy, konwojując grupę rannych do Milanówka. Od tej pory do wyzwolenia mieszkała w Grodzisku.
25 stycznia 1945 rozpoczęła pracę w Centralnym Komitecie Żydów Polskich jako referent do spraw dziecięcych i pediatra. W swoim zawodzie pracowała aż do przejścia na emeryturę. Zmarła w Łodzi. Jest pochowana w alei głównej cmentarza żydowskiego przy ulicy Okopowej w Warszawie. Jej córką jest aktorka Alina Świdowska.
Oceń twórczość tego autora:
Dodał: 
